Η Ζωή Πανέ γεννήθηκε το 1988 στην Αθήνα και εισήχθη το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012 στo Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Είναι απόφοιτος του 1oυ Eργαστηρίου Zωγραφικής με διδάσκοντα τον Γεώργιο Σκυλογιάννη.
Έχει συμμετάσχει στις παρακάτω εκθέσεις:
2018 in art Ζήνα Αθανασιάδου, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα.
2017 The Blender Gallery, Αθήνα.
2017 Melenia ArtGallery Βουκουρέστι, Ρουμανία.
2017 Toss Gallery Θεσσαλονίκη, Ελλάδα, Ατομική έκθεση.
2017 Art Athina, Αθήνα, Ελλάδα.
2017 Ομαδική έκθεση Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα.
2016 Ομαδική έκθεση 1ου εργαστηρίου ζωγραφικής, Γαλλικό Ινστιτούτο, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα.
2016 in art 2 Ζήνα Αθανασιάδου, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα.
2016 in art Ζήνα Αθανασιάδου, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα.
2012 Ομαδική έκθεση 1ου εργαστηρίου ζωγραφικής ARTIS CAUZA.
2012 Ομαδική έκθεση 1ου εργαστηρίου ζωγραφικής Αγγέλων Βήμα, Αθήνα, Ελλάδα.
Εμπνευσμένη και πρώτα απ’ όλα προβληματισμένη από την καθημερινή ζωή του υπερκαταναλωτισμού και από τον τρόπο διαφήμισης των προϊόντων προσπαθώ να δώσω νέα υπόσταση σε κάτι ήδη υπερβολικά προβεβλημένο. Με την αρπαγή λοιπόν των εικόνων- προϊόντων και περιφρονώντας την πνευματική ιδιοκτησία, διαμορφώνω την δική μου εκδοχή κοινωνικής κριτικής. Σχολιάζοντας τον Αμερικάνικο καταναλωτισμό και τον τρόπο που προτάσσει τα προϊόντα του, μέσα από κάθε είδος διαφήμισης ωραιοποιώντας τα και κάνοντάς τα στα μάτια του καταναλωτή ιδανικά για τον ανθρώπινο οργανισμό που είναι και το βασικό αντικείμενο της ειρωνείας μου, εφόσον και εγώ ανακατασκευάζοντας τα σε νέες εικόνες τα ωραιοποιώ. Από την άλλη το ίδιο το υλικό κατασκευής και υλοποίησης του έργου (το ευτελές) σχολιάζει πόσο περιττά είναι τα μέσα διαφήμισης όσο και το ίδιο το προϊόν. Άλλωστε το όνειρο του καταναλωτισμού έχει υλοποιηθεί, όλοι έχουμε τα ίδια είδωλα, βλέπουμε τα ίδια πράγματα, σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο και τρώμε τα ίδια προϊόντα.
Η δουλειά μου αυτή έχει σαφείς αναφορές από την pop art, αυτό προκύπτει χρησιμοποιώντας ως μέσο κατασκευής των έργων φυλλάδες του Τύπου και προσπέκτους από delivery-junk food κόβοντας σε λωρίδες τις σελίδες τους με βάση την χρωματική επιφάνεια που επιθυμώ, όπου προσπαθώ να σχολιάσω με ένα ειρωνικό τρόπο την διαφήμιση μέσα από τη διαφήμιση. Οι διαστάσεις των έργων μου παραπέμπουν σε διαφημιστικά πόστερς ώστε ο θεατής να προβληματιστεί αλλά και να επαναπροσδιορίσει το προϊόν και την εικόνα του. Αφήνω τα ίχνη μιας ειρωνείας της μοντέρνας ζωής, των συναισθημάτων και των καταστάσεων.
Τελειώνοντας θα ήθελα να επισυνάψω τα λόγια του Richard Hamilton που θεωρώ πως εκπροσωπούν τη δουλειά μου: “Το έργο πρέπει να είναι λαϊκό, (να έχει γίνει για τις μάζες) να είναι εφήμερο (να μην μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα), αναλώσιμο (να ξεχνιέται γρήγορα), να είναι φθηνό, να παράγεται μαζικά, να είναι νέο (προσανατολισμένο στη νεολαία), με χιούμορ, σέξι, παιχνιδιάρικο, και τέλος να είναι εμπορικό και επιχειρηματικό”.
Άτιτλο, 40x40cm, ακρυλικό σε καμβά, 2018
Άτιτλο, 40x50cm, ακρυλικό σε καμβά, 2018
Άτιτλο, 40x50cm, ακρυλικό σε καμβά, 2018
Έφαγες το κρέας σου, σε φαγε!
Λόγια, κορμιά, ηδονή.
Έτοιμος, έτοιμη, για ένα έτοιμο τίποτα.
Comments